توکن چیست؟ آشنایی با انواع توکن ها

توکن چیست؟

توکن (Token) نوعی دارایی دیجیتال است که قابلیت انتقال به دیگران را دارد. و ارزش آن ذخیره می‌ماند. Token توسط شرکت‌های مختلف بر اساس فناوری بلاک چین ایجاد می‌شود.

هر توکن ارز دیجیتال کاربرد خاص خود را دارد. بسته به این که برنامه‌ی مورد نظر چقدر اهمیت دارد، می‌تواند ارزش‌های متفاوتی داشته باشد.

در فضای ارز‌های رمزگذاری شده، توکن‌ها آن دسته از ارز‌های دیجیتالی هستند که بلاک چین خود را ندارند. و از بلاک چین‌های پلتفرمی برای ثبت تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند.

هدف از ساخت توکن:

یکی از مهم ترین اهداف ساخت این ارز‌ها توسط پروژه‌ها، کاهش هزینه‌ها است. زیرا ساخت آن در بستر ارز‌های دیجیتال نیازمند صرف هزینه‌های زیاد نیست.

ساخت Token راحت است. به همین دلیل شرکت‌ها به جای ساخت بلاک چین مخصوص خود، توکن ایجاد می‌کنند. شرکت‌ها با به کار گرفتن برنامه نویسان آشنا به قرارداد‌های هوشمند، می‌توانند توکن خود را ایجاد کنند.

از طرفی کار کردن بر بستر ارز‌های دیجیتال امن و بزرگ، امنیت لازم را برای بسیاری از شرکت‌ها فراهم می‌کند. زیرا با افزایش تعداد کاربران یک شبکه‌ی بلاک چینی، امنیت آن نیز افزایش پیدا می‌کند.

کاربرد توکن:

توکن انواع مختلفی دارد که هرکدام از آن‌ها کاربرد خاص خود را دارد. در حالت کلی یکی از مهم‌ترین کاربرد همه آن‌ها این است که توسعه‌ دهندگان ارز‌های دیجیتال را از بلاک چین جدید بی‌نیاز می‌کند. ساخت بلاک چین جدید سختی‌های خاص خود را دارد. از این رو کسانی که صاحب‌ ایده‌های نو هستند، برای پیاده‌سازی طرح‌هایشان به جای ساخت یک بلاک چین جدید، از بلاک چین‌های قدرتمند حال حاضر مانند اتریوم بهره می برند. به این ترتیب پیاده‌سازی طرح جدید آن‌ها به دلیل سختی‌های دسترسی به بلاک چین انحصاری با محدودیت خاصی مواجه نمی‌شود.

ویژگی Token:

قابل برنامه نویسی هستند:

همه ی توکن ها روی پروتوکل های نرم افزاری قابل اجرا هستند. و قابلیت برنامه نویسی دارند.

نیاز به مجوز ندارند:

مدیریت توکن ها به واسطه ی قرارداد های هوشمند انجام می شود. و برای استفاده از آنها در بستر مشخص، نیاز به کسب اجازه یا مجوز از شخص یا نهاد خاصی نیست. تا زمانی که عملی بر خلاف قوانین قرارداد انجام نشود، افراد می توانند به واسطه ی توکن ها، آزادانه از همه‌ی امکانات شبکه استفاده کنند.

نیازی به اعتماد دیگران ندارند:

یکی از اصلی ترین مشخصه های سیستم های غیر متمرکز، عدم نیاز به اعتماد دیگران است. و مسولیت تایید یا رد تراکنش ها با نهاد یا شخص خاصی نیست.

دارای تراکنش های شفاف هستند:

تمام فعالیت های قوانین قرارداد هوشمند مرتبط با توکن ها و همچنین تمام فعالیت های درون شبکه، توسط کلیه اعضا قابل مشاهده هستند.

کیف پول Token:

توکن‌ها کیف پول خود را ندارند و از کیف پول‌های بلاک چین برای ذخیره و انتقال آن‌ها استفاده استفاده می‌شود.

در اکثر شبکه‌های بلاک چین که توانایی تولید توکن را دارند، توکن‌ها در کیف پول‌های کوین اصلی شبکه ذخیره می‌شوند.

در برخی از پلتفرم‌های جدید مانند پولکادوت، امکان ذخیره‌ی توکن‌ها بر روی کیف پول‌های اختصاصی نیز وجود دارد.

انواع Token:

توکن ها برحسب نوع به چند دسته ی گوناگون تقسیم می شوند. دسته بندی های مختلفی برای توکن ها وجود دارد، اما در حالت کلی می توان آن ها را به چهار دسته تقسیم بندی کرد:

توکن کاربردی Utility Token:

Token های کاربردی نوع محبوبی از نمونه های قابل تعویض هستند که به تعداد محدودی عرضه می شوند. از آنها می توان برای پرداخت هزینه ها، خرید کالا و دریافت خدمات در یک یا چند پروژه خاص استفاده کرد.

توکن اجتماعی Social Token:

Token های اجتماعی نوع جالبی از دارایی ها هستند. و در فضای رمزگذاری محبوبیت زیادی دارند. توکن های اجتماعی توسط اعتبار یک فرد، برند، باشگاه ورزشی یا هر جامعه ای پشتیبانی می شود. و از آنها می توان برای خرید محتوای اضافی، کالا ها یا فقط حمایت از جامعه استفاده کرد.

توکن حاکمیتی Governance Token:

نوعی دارایی رمزگذاری است و به دارندگان آن حق تصمیم گیری درمورد پروتوکل پروژه، محصول و ویژگی های آن را اعطا می کند. و دارندگان می توانند بر تصمیم گیری های درون پروژه تاثیر بگذارند.

توکن پرداخت Payment Token:

هدف از ایجاد این نوع، پرداخت هزینه خدمات و کالا است. دارندگان آن می توانند در فضای اینترنت محصولات مورد نظر خود را بخرند و  یا هزینه های لازم برای دریافت خدمات خاص را پرداخت کنند.

توکن سوزی:

به حذف عمدی تعدادی از سکه‌های مربوط ب یک رمز ارز گفته می‌شود. و مهم‌ترین دلیل آن کاهش عرضه ارز دیجیتال به منظور بالا بردن قیمت آن و جذب سرمایه‌گذاران جدید به شبکه است.

مدیران پروزه‌های ارز دیجیتال معمولاً توکن‌ها یا سکه‌هایی که دارند را برای این کار استفاده می‌کنند. و یا با خرید ارز‌ها از سایر کاربران این کار را انجام می‌دهند.

برای این کار سکه‌ها به آدرس مشخصی فرستاده می شود. و هیچکس به آن دسترسی ندارد. تمام دارایی‌های موجود در این حساب برای همه قابل مشاهده است. اما امکان استفاده از ارز‌های موجود در آن برای هیچکس وجود ندارد.

کاربرد دیگر توکن سوزی در استیبل کوین‌ها است. تقاضا و عرضه برای استفاده از ارز‌های دیجیتال با ثبات در طی زمان و با توجه به روند بازار تغییر می‌کند. مدیریت این ارز‌ها اقدام به ایجاد و یا سوزاندن توکن‌های خود می‌کند. برای این که عرضه و تقاضا در قیمت این ارز‌ها تغییری ایجاد نکند. مشابه این کار برای توکن‌هایی که در عرضه‌ی اولیه‌ی ارز‌های دیجیتال به فروش نرفته باشند انجام می‌شود تا اثر آن‌ها بر روی قیمت ارز از بین برود.