تفاوت کوین و توکن چیست؟

ارزهای دیجیتال از یک دیدگاه، به دو دسته‌بندی کوین و توکن تقسیم می‌شوند. و به دلیل عدم شناخت درست تفاوت کوین و توکن ،بسیاری آنها را به جای یکدیگر به کار میبرند. و در عین حال نسبت به اشتباه خود بی‌خبر هستند.

در این بخش به بررسی تفاوت بین کوین و توکن می‌پردازیم:

مفهوم کوین:

به هر رمز ارزی که یک بلاک چین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین گفته می‌شود. این مهم‌ترین تفاوت کوین و توکن است.
کوین‌ها از پایه و صفر طراحی و راه‌اندازی می‌شوند. و هر بلاک چین با هدف خاصی طراحی خواهد شد. مانند بیت کوین که بلاک چین اختصاصی خود را در اختیار دارد.

مفهوم توکن:

به یک ارز رمز پایه که منجر به استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند می‌شود، توکن گفته می‌شود. پلتفرم‌های قرارداد هوشمند مانند بلاک چین اتریوم، به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاک چین اصلی هستند را ایجاد و مدیریت کنند.
در واقع برای ایجاد یک توکن، لازم نیست که طراحی و کدنویسی آن را از صفر شروع کنید. بلکه کافی است از یک پروتکل قرارداد هوشمند برای ایجاد آن استفاده کنید. همین شیوه ساخت از برجسته‌ترین نقاط تفاوت کوین و توکن می‌باشد.

به عنوان مثال رمز ارز تتر یک توکن بر بستر بلاک چین اتریوم می‌باشد.

یکی از مهمترین ویژگی توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند این است که می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند.

تفاوت اهداف کوین و توکن:

هدف از خلق بیشتر توکن‌ها استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا همان دی اپ‌ها بوده است. وقتی توسعه دهندگان توکن‌های خود را ایجاد می‌کنند، امکان مشخص کردن تعداد موجود در چرخه و همچنین محل ارسال آنها مهیا است. و آنها مجبور به پرداخت هزینه در قالب سکه بومی مربوط به بلاک چین مورد استفاده خواهند بود.
بعد از ایجاد کاربران به منظور استفاده از ویژگی‌های در نظر گرفته شده برای یک اپلیکیشن خاص باید از توکن انحصاری مربوط به آن استفاده کنند.
اما هدف از ایجاد یک سری توکن‌ها کاملاً متفاوت است. برخی توکن‌ها برای نمایش یک شی فیزیکی ایجاد می‌شوند.

تفاوت کیف پول‌ها برای کوین و توکن:

از دیگر تفاوت‌های مهم بین کوین و توکن، کیف پول ذخیره سازی این دارایی‌های دیجیتال می‌باشد. هر کوین نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاک چین منحصر به فرد قرار دارد.

به عنوان مثال کیف پول بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند. و نمی‌توان دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند و شما می‌توانید یک توکن مانند تتر را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید.

سخن پایانی:

کوین‌های رمزنگاری، اغلب بومی یک بلاکچین هستند. و برای استفاده مستقیم به عنوان ارز ایجاد شده‌اند. و دارندگان می‌توانند از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کنند.
توکن‌ها را نیز می‌توان برای پرداخت‌ها استفاده کرد اما آنها کاربردهای دیگری نیز دارند. و نقش مهمی در DEFI بازی و DEX دارند.

یک توکن می‌تواند روی چندین بلاک چین اجرا شود. این مزیت باعث افزایش سرعت و انعطاف پذیری توکن‌ها می‌شود.